.
پنجشنبه, ۱۰ دی ۱۳۹۴، ۱۱:۳۱ ق.ظ
یک بوته پیچ امین الدوله دارم
روی نرده ها و در حاشیه ی راه پله
افسوس که نمی شود کنارش عشق بازی کرد
یا حتی برای مرگ در پایش دراز کشید
و همان جا جان داد ...
اما می شود در هاله ی سکر آور عطرش نشست
و نفس کشید
و به صدای جیرجیرک های شبانگاه گوش سپرد
و به عشق بازی و مرگ
ساعت ها اندیشید ...
۹۴/۱۰/۱۰