.

ادبیات برعکس آن چه همه فکر می کنند، برای نویسنده لذت آور نیست... نوشتن، به خصوص در جایی مثل ایران، رنجی بی امان است که نویسنده به خود تحمیل می کند... حظی که خواننده هنگام برخورد با متن می برد ماحصل فروپاشی های روانی مکرر کسی است که آن سوی مرز تنها ایستاده است... هر چند، دیگران را نمی دانم اما برای من این طور بود... با این وجود، در تمام هفت سالی که روی برج سکوت کار کردم، سعی ام این بود که کم نگذارم و کم فروشی نکنم... حالا امیدوارم این رمان دست مخاطبش برسد و او حظش را ببرد و دیگر، طرحی دگرگونه در فضای داستان ایران باشد...
راستی، برج سکوت از شنبه در کتاب فروشی های تهران توزیع می شود...