.

بخشی ابراهیم شریف زاده فوت کرد و طبق معمول فضای مجازی پر شد از عاشقان سینه چاک یک شبه! عاشقانی که تا پیش از شنیدن خبر مرگ او، حتی اسمش را نشنیده بودند! من کاری نفرت انگیزتر از این سراغ ندارم که مرگ و زندگی یک هنرمند را، حتی یک آدم عادی را، در حد یک استاتوس تقلیل می دهند و از نمد مرگ دیگری برای لایک شدن کلاهی درست می کنند... این ها پااندازان و فاحشگان اخلاقی فضای مجازی اند، کسانی که حتی حاضر نبودند و نیستند در خانه ی کسی مثل ابراهیم شریف زاده یک استکان چای بخورند و نه حتی ساعتی به موسیقی اش گوش دهند...

غیر از این شأنی وجودشناختی هم هست؛ آن که گم شده و مرده ماییم، ما که امثال ابراهیم شریف زاده را نمی شناسیم... هنوز در تربت جام فاروق کیانی نفس می کشد، اسفندیار تخم کار هم... قول می دهم حتی یک نفر اسم این ها را نشنیده! اما تا زمان مرگ! آن وقت نا گهان مجازستان پر می شود از نام این ها و یاد هنرمندی شان! واقعأ خجالت آور است! ما که کاری در زندگی اینان نمی کنیم و ذره ای از درد و رنج و فلاکت شان نمی کاهیم... لااقل از این رفتار شرم آور لایک گرفتن در وفت مرگ دست برداریم...