باران که می بارد
شهر پر از تو می شود
به هر گوشه که نگاه می کنم
در پیش چشمم نشسته ای
تو مگر چند نفری
که برای شکست من ،
این چنین لشکر کشیده ای ؟
روایت دوم ؛
باران که می بارد
شهر می شود جای خالی تو
به هر گوشه که نگاه می کنم
ردی از حضور تو بر جای مانده است
که لحظه ای پیش از رسیدن من رفته ای
و هنوز بوی تو در هوای باران بی داد می کند ...
یک شنبه / 1 آذر / 94 / 52: 11 صبح
دلخوشی
سلام
دلخوشی
بوبن خیلی رادیکال تر از مخملبافه پس ، چون مرگ عشقو تا اومدن معشوق به آشپزخونه طول نمی ده و میگه "آنان که عشق خود را به نام می خوانند ، آشکارا آماده ی میراندنش می شوند." یعنی همین که گفته شه کشته می شه . ولی من معتقدم کلا عشق زمینی خاموش می شه در هر صورت ، چه وصل چه هجران . خیلی روانی -مربوط به روان- می بینم این مقوله رو .
و دیگه اینکه اگر به "عشق در نگاه مخملباف" علاقه دارید ، فیلمنامه ی سکس و فلسفه اش رو بخونید . اگه البته تا الان نخوندید .