.
جمعه, ۲۲ آبان ۱۳۹۴، ۰۲:۱۲ ب.ظ
برای عکس هایی که تلسکوپ هابل
از عمق کیهان گرفته است ، دو زاویه دید می توان طرح کرد ؛ اول این که
حتی کهکشان راه شیری گم و محو است ، دیگر چه رسد به منظومه ی شمسی و زمین
... انگار که انسان غباری بیش نیست و خوش بینانه اش جزئی ناچیز است از این بی پایانی ...
دوم ؛ همه ی این فضا به دور انسان می گردند و اوست که مرکز عالم است ... این ذهن انسان است که این ها را درک می کند و اگر نباشد هیچ کدام از این ها موجود نخواهند بود ...
جدای از این دو بینش که انتخاب هر کدامش انسان را به راهی جدا می برد و نتایجی متفاوت دارد ، این عکس ها عجیب اند ... خیلی عجیب ... به شان که خوب نگاه کنی موجی از آرامش است که می آید و اندوه عقل معاش اندیش را با خود می برد ...
۹۴/۰۸/۲۲